KERATOKONUS

KERATOKONUS

Kornea gözümüzün en ön tarafındaki saydam tabakadır ve gözün birinci optik tabakasıdır. Keratokonus, kornea tabakasının hem incelmesi hem de öne doğru sivrileşip konik bir şekil almasıdır. Hastalık, korneada düzensiz astigmata neden olur ve ciddi görme bozukluğu ile sonuçlanır. Korneadaki bu değişimler ortalama 13-14 yaşlarında başlar, 35-40 yaşlarına kadar devam eder. Keratokonusa benzeyen bir diğer hastalık ise pellucid marjinal dejenerasyondur ki 20’li yaşlarda başlar ve 45-50 yaşına kadar ilerler.

Keratokonusun Nedenleri

Keratokonusun ortaya çıkmasında ve ilerlemesinde hem kalıtımın hem de çevresel faktörlerin etkisi vardır. Aile hikayesi olan kişilerde daha sık görülmektedir. En önemli çevresel faktör ise göz kaşımadır. Alerjisi olan çocukların tedavisi dikkatli bir şekilde yapılmalı, sürekli göz kaşımasına ve ovuşturmasına müsaade edilmemelidir. Kaşıma nedeniyle korneaya yapılan mikrotravmalar, kornea incelmesine yol açarak keratokonusun ortaya çıkmasına katkıda bulunur.

Keratokonusun Tedavi Yöntemleri

Keratokonusun tedavisinde iki ana amaç bulunmaktadır:

  • Korneal kollajen çapraz bağlama (CXL) ile hastalığın ilerlemesini durdurmak
  • Gözlük, kontakt lens, kornea içi halkalar (intaks vb.) ve CXL eşliğinde excimer lazer veya keratoplasti (kornea nakli) ile görmeyi düzeltmek

Korneal Kollajen Çapraz Bağlama (CXL)

Korneal kollajen çapraz bağlama (CXL), keratokonusun gerçek ve tek tedavi yöntemidir. Neredeyse %100 oranında hastalığın ilerlemesini durdurur. Riboflavin ve UVA dalga boyu kullanılarak zayıflamış korneal kollajen yapısının kuvvetlendirilmesi esasına dayanır. İşlem sonrası birkaç gün yanma, batma, ve sulanma gibi rahatsızlıklar olabilir. Tedavi sonrası ilk 1-2 ay boyunca görmede bulanıklık olması normaldir. Altıncı aydan sonra korneal stabilite sağlanır ve hatta Snellen eşelinde birkaç sıralık görme artışı beklenir.

Son Yıllarda Geliştirilen Yöntemler

Son yıllarda CXL ile tedavi edilmiş gözlerde hastanın sert kontakt lense olan ihtiyacı azaltılabilmektedir. Ayrıca, yeterli korneal kalınlığı olan keratokonik gözlere topografi rehberli excimer lazer uygulandıktan sonra CXL yapılmakta ve başarılı sonuçlar alınmaktadır. Burada amaç tam bir düzeltme yapmak değil, sert kontakt lens ve gözlüğe olan bağımlılığı azaltmaktır.